ابداع یک فناواری راداری جدید برای مشاهد آن سوی دیوار

                                   

    دانشمندان موفق به ابداع یک فناواری راداری جدید شده اند که امکان مشاهده پشت دیوار را برای افراد فراهم می کند . این سامانه راداری می تواند با استفاده باند فوق پهن ، تصاویر سه بعدی از آنچه که پشت دیوار قرار گرفته است را ارایه کند .

     کیفیت تصاویری سبیه تصاویر سونوگرافی است که از فاصله 20 متری می توان این عکس ها را تهیه کرد .

     نمونه اولیه این دستگاه تا 5 ماه آینده تکمیل خواهد شد و می توان برای نجات جان قربانیانی که در بلایای طبیعی زیر آوار مانده اند مورد استفاده قرار گیرد . در عملیات امدادرسانی و نجات قربانیان که زیر آوار ساختمانی یا در حریق گرفتار شده اند زمان مهمترین مسئله است .

    غالباً نیروهای نجات منابع عظیم و وقت با ارزشی را صرف زیرورو کردن آوار و جستجو می کنند یا با ورود به داخل شعله های آتش جان خود را به خطر می اندازند حتی اگر معلوم نباشد کسی زنده مانده یا خیر .

جشن ایرانی مهرگان

جشن مهرگان

          

                                      

روز پیروزى کاوه بر ضحاک 

      جشن مهرگان یکى از کهن ترین جشن ها و گردهمایى هاى هندو ایرانى است که در ستایش و نیایش ایزد بزرگ و کهن هندو ایرانى به نام مهر یا میترا (در اوستا و پارسى باستان «میثره»، در سانسکریت «میتره»)، ایزد نام آور روشنایى، پیمان، دوستى و محبت و خداى بزرگ دین مهرى (و میترائیسم بعدى) برگزار مى شود.
     ماه مهر و روز مهر و جشن فرخ مهرگانجهان است. این جشن که مردم آن را جشن پیروزى کاوه آهنگر بر ضحاک بیدادگر مى دانند ریشه در دوران اساطیرى و حماسى ایران دارد. دوران اساطیرى از زمان کیومرث آغاز مى شود و دوران حماسى از روزگار فریدون آغاز مى گردد. به هرحال بنا به روایت شاهنامه و بنا به باور ایرانیان در چنین روزى کاوه ستمدیده بر ضحاک ستمگر چیره مى گردد. او که صاحب فرزندان زیادى بوده همه پسرانش را در راه خودکامى و مردم ستیزى ضحاک از دست داده و در حالى که آخرین و کوچکترین پسرش را ماموران ضحاکى مى خواهند به کشتارگاه ببرند صبر و طاقت او به پایان مى رسد و دادخواهان در حالى که چرمه آهنگرى خود را بر سر چوبى نصب کرده به سوى کاخ ضحاک روان مى شود. مردم ستمدیده نیز در راه به او مى پیوندند و همه دادخواهان و فریادزنان به کاخ ضحاک حمله ور گردیده و او را دستگیر مى نمایند و در کوه البرز به بند مى کشند براى همین است که کوه البرز و به ویژه دماوند در نزد ایرانیان حالت تقدس دارد و گرامى شمرده مى شود البته به جز این چون اولین اشعه خورشید بامدادان در ایران زمین به دماوند و البرز مى تابد و برخورد مى کند و بر جبین قله البرز نخستین بوسه صبحگاهى خود را نثار مى نماید بر اعزاز و تقدس آن افزوده است. 

جشن مهرگان یکی از دو جشن بزرگ ایرانیان باستان بود که تا پیش از انقلاب بعنوان یک جشن ملی در ایران برگزار می شد.

دکتر کوروش نیکنام پژوهشگر و نماینده زرتشتیان در مجلس ایران :

"زرتشتیان و ایرانیان همچنان به یاد گذشتگان خود ، جشن مهرگان رو گرامی می دارند و اون رو برگزار می کنند. این جشن بعد از نوروز ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به دلیل اینکه هر دو جشن سرآغاز دو فصلی است که در ایران باستان بوده.

یعنی نوروز فصل تابستان و اعتدال بهاری رو گزارش میده و در برابر اون ، اول زمستان که در واقع از اواسط ماه مهر شروع می شده و اعتدال پاییزی را داشه. به هر حال امروزه زرتشتیان این جشن رو از شانزدهمین روز ماه مهر ، به مدت پنج روز جشن می گیرند."

آقای نیکنام ، برای جشن سنتی مهرگان آیا سفره ای مثل سفره نوروز هست که مخصوص اون جشن باشه ؟
بله. مانند سفره نوروزی اما بدون هفت سین و بعضی از نماد ها ، سفره ای رو می گسترانند و اون عناصری رو که مربوط به نماد های عرفانی زرتشتی هست ، یعنی سبزه ، روشنایی که همون مجمر آتش یا چراغ روشن هست ، جام فلزی، آجیل های مختلف رو بر سر این سفره می گذاشتند.

در کنار اونها ترازو هم وجود داره و این نماد میزان و اعتدال هست که همون برابر شدن روز و شب رو اعلام می کرده. از یک سو به دلیل اینکه مهر ، عدالت هست ، نماد عدالت یعنی این ترازو را ما بر سر سفره مهرگان می بینیم. چیز دیگری که بر سر سفره مهرگان تازگی داره این هست که هفت نوع حبوبات مثل ماش ، عدس ، لوبیا و نخود را آماده می کردند و بر سفره می گذاشتند و در حقیقت اون رو برای کاشتن آینده سفارش می کردند.

یعنی هفت تا سبزه بوده ، یا خود حبوبات رو به صورت خیس خورده می گذاشتند ؟
چون در فصل قبل از جشن ، محصول رو برداشت کرده بودند ، خود حبوبات رو در هفت ظرف در داخل سفره می گذاشتند که نماد برداشت محصول در ماه گذشته و کاشتن یکی دوماه بعد بوده.

جشن مهرگان الان واقعاً پنج روز طول می کشه ؟
در شهرهای بزرگ مثل تهران بیشتر روز اول جشن مهرگان رو برگزار می کنند. به دلیل اینکه مثل روستاها آنقدر سنتی نیستند و همان یک شب ، جشن مهر رو در تالار و یا در سالن اجتماعات با بیان فلسفه مهرگان گرامی می دارند. ولی در روستاهای سنتی مثل (چم؟) ، زین آباد ، مبارکه یزد، هنوز جشن مهرگان رو پنج روز متوالی جشن می گیرند.

جشن مهرگان در روستاها چه ویژگی سنتی و باستانی داره که دیگه توی شهرها نیست ؟
در روستاهای سنتی ، مردم پنج روز را به نام مهریزد جشن می گیرند. همه افرادی که در شهرهای دیگه زندگی می کنند ، برای برپای این جشن به روستاهای خود باز می گردند. هر خونه ای برای خودش سعی می کنه که نان خانگی تهیه و حلواهای مختلف درست بکنه.

مردم ضمن اینکه خانه هایشنان را آب و جارو و تمیز می کنند ، یکی از خوردنی هایی مخصوص این جشن ، یعنی گوشت گوسفند بریان شده را هم فراهم می کنند. حلواهای مختلفی مانند حلوای شکر ، حلوای سن و حلوای برنج و همچنین نان روغنی به نام سیرب را نیز برای این جشن تهیه می کنند.

در روز پایانی جشن ، همه مردم روستا با ساز و سرنا یا دف ، در یک ساعتی از بامداد در کنار قنات و سرچشمه آن روستا گرد هم جمع می شوند و در اونجا شخصی سالخورده که بیشتر خبر از گذشته آن روستا و قنات و اشخاص آن روستا داره ، حضور پیدا می کنه و یاد گذشتگان رو گرامی می داره.

سپس از همون جا با ساز و دف شروع به حرکت می کنند و بیرون هر خانه ای که می رسند ، اجداد آن خانه را تا هفت نسل گذشته اسم می برند و خدابیامرزی می دهند. درب خانه در حقیقت توسط بانوی خانه باز می شه ، همه با همون حرکت ساز و دف داخل خونه می شوند و در آنجا می ایستند و بانوی خانه ضمن دادن آینه و گلاب و نقل و شیرینی به همه ، برای گرامی داشت جشن مهرگان ، آجیل مخصوصی هم به یکی از این اشخاص میده که دستمال بزرگی به نام چادر شب به کمر خودش بسته.

اینها به تمام خانه ها به صورت متوالی مراجعه می کنند و این آجیل ها را می گیرند. در هر بار شخصی که در خانه مانده بوده با گروه همراه میشه و این کار تا زمانی که به آتشکده روستا برسند ادامه پیدا می کنه. سپس اهالی در آتشکده روستا جمع می شوند و در هنگام نیایش ، هزینه ای جور می کنند و به آتشبان روستا می دهند.

این کا را برای پاسداری از این روشنایی یا مهر روستا انجام می دهند تا در یک سال آینده مهر را در روستای خود پایدار داشته باشند. آجیلی را هم که از هر خانه ای گرفتند و در داخل چادر شب مخلوط شده ، به باشندگان تقسیم می کنند. این نوعی خیراتی است که شامل همه مردم روستا میشه.

ولی خوب این رسم در شهرهای بزرگ خیلی مشکل انجام میشه ، درسته ؟
بله. در شهرهای بزرگی مثل تهران که آپارتمان نشین هستند ، دیگه این حرکت شدنی نیست و این بیشتر در بافت روستاهایی انجام میشه که همه خبر از هم دارند. یک مورد دیگه ای که برای جشن مهرگان گفتی است ، این هست که نسبتی رو که به جشن مهرگان می دهند ، پیروزی فریدون هست بر ضحاک.

چون در اسطوره های ایران ، ضحاک نماد بدی ها و پلیدی ها است. به دلیل اینکه در این اسطوره ها آمده که مارهایی بر دوش این شخص بوده که مردها را می خورده. خوردن مردها یعنی به دور بودن از خردمندی. هنگامی که فریدونی پیدا میشه و می خواهد خردمندی را در جامعه رشد بده ، خود به خود مردم جشن می گیرند و این جشن رو به مهرگان نسبت می دهند.

عکسهایی ار جشن مهرگان در ایران و آمریکا:

مهرگان؛ دیروز و امروز

«کسی که با یک نفر عهد میبندد نباید آنرا بشکند. خواه یک نفر مزدیسنی باشد خواه با دیویسنی و دُروَند. زیرا عهد با هرکه بسته شد درست و سزاوار احترام است.» (مهریشت)

بیگمان هر ایرانی تاکنون بارها نام مهرگان را شنیده و تصوری از آن و عمدتا تحت نام «جشن و گردهمایی ویژه ی زرتشتیان» در ذهن خویش دارد. جشن پربار ملی و پر از شادی دیروز ؛ در گذر سالیان به «گردهمایی اقلیت زرتشتی» دگرگون شده و ارزش اش را برای عامه از دست داده است بگونه ای که شاید بتوان گفت امروزه بجز زرتشتیان تنها مورد توجه طبقه ی پژوهشگر و تحصیل کرده ی ایرانیان می باشد. بهتر میبینم نخست به توضیحاتی درباره ی چیستی و چگونگی پیدایش جشن مهرگان (مهرگانِ دیروز) بپردازم و پس از آن روند برگزاری این جشن ملی را در ایران امروز بررسی کنم.

مهر و مهرگان

ایرانیان بپاسداشت رهایی از چنگال اندیشه و ظلم بیگانه «جشن مهرگان» را بنیاد گذاشتند.

«مهر»(۱) از پایه های معنوی همه ی ادیان بوده ٬ در اوستا ٬ بودا و مسیحیت صریحا به آن اشاره شده است. واژه ی مهر در کیش زرتشت تنها بمعنی مهر و محبت نیست بلکه بمعنی راستی و درستی٬ راست کرداری٬ میانه روی و وفای به پیمان نیز می باشد.اتلاق واژه ی مهرگان نیز بمعنای آنچه متعلق به مهر است  می باشد. سرچشمه ی آغازین جشن مهرگان را تاحدودی بدلیل پیوند خوردن مناسبت این جشن با اسطوره های ایرانی و مناسباتی که در طی سالیان دراز در ایران پیش آمده و با این جشن پیوند خورده است شاید بدرستی نتوان تشخیص داد. در تاریخ گفته شده که چون «فریدون» بهمراهی «کاوه آهنگر»(۲) بر ضحاک ٬ پادشاه فرهنگ سوز و ظالم تازی پیروز شدند٬ ایرانیان بپاسداشت رهایی از چنگال اندیشه و ظلم بیگانه «جشن مهرگان» را بنیاد گذاشتند. دیدگاه موازی و تکمیل کننده ی دیگر به کشاورز بودن بیشتر ایرانیان باز میگردد. بر روال تقویم ایرانیان باستان، هرسال دربرگیرنده ی دو فصل بوده: تابستان بزرگ و زمستان بزرگ و جشن مهرگان درست در میانه ی ایندو تحول بزرگ جای داشته است. زمانیکه فصل برداشت محصول فرا میرسیده و خرمن ها انبار شده و از غله پر می گشته است. در چنین شرایطی و بپاسداشت فراوانی و برداشت محصول، این جشن نیز با شکوه یک امر ملی مهم و همه گیر همچون جشن نوروز و پس از یکدوره ی طولانی کار و فعالیت برگزار می شد و همه ی واحد های اجتماع را بتکاپوی جشن می انداخت. 

دلایل اصلی کم توجهی به این جشن را می توان فاصله گرفتن مردم از کشاورزی، بهانه کردن دین اسلام و زدن برچسب زرتشتی به آن، از میان رفتن رنگ و بوی ملی و هویتی این جشن  و نیز عدم آگاهی-رسانی و بی انصافی دولتی برشمرد..

از دیدگاه تاریخی، برگزاری این جشن تا هنگامیکه پادشاهان ایرانی -پیش از حمله تازیان- بر ایران تسلط داشتند همواره بمدت شش روز با شکوه بسیار دنبال میشده است و پس از تسلط فیزیکی تازیان نیز آنچنان خللی در برگزاری این جشن حاصل نیامد و تنها چون دیگر دولتی وجود نداشته تا آنرا قدر بگذارد کمی از شکوه برگزاری اش کاسته شد. دیگر رویداد مهم و اثرگذار بر دوام و پویایی این جشن، حمله ی مغولان(۳) به ایران بوده است که تقریبا برای مدت زیادی ایرانیان را از خود و اندیشه ی بخود غافل نمود و ضربه های مرگباری بر پیکره ی فرهنگ ایران وارد آورد اما اینان نیز همچون تازیان، هنگامیکه آتش نخستینشان فرو نشست و بمرحله ی آدمیت و شهریگری نزدیک شدند در فرهنگ ایران حل گردیدند و ایرانیان باز هم در مبارزه ی اصلی که همانا جنگ هویت و فرهنگ هاست پیروز بیرون آمدند. بگمانم پس از آن و بتدریج این جشن، بواسطه ی وجود پیوندهای دینی مهر با زرتشتیان در اختیار آنها قرار گرفت و از سوی دیگر مردمان کمتر مورد توجه قرار گرفت. از دیدگاه من، دلایل اصلی کم توجهی به این جشن را می توان فاصله گرفتن مردم از کشاورزی، بهانه کردن دین اسلام و زدن برچسب زرتشتی به آن، از میان رفتن رنگ و بوی ملی و هویتی این جشن  و نیز عدم آگاهی-رسانی و بی انصافی دولتی(۴) برشمرد.

مهرگان امروز

بسیاری گمان میکنند که جشن مهرگان تنها ویژه ی زرتشتیان است و از« معانی ملی» آن بی خبرند.

همانگونه که پیشتر گفتم بسیاری گمان میکنند که جشن مهرگان تنها ویژه ی زرتشتیان است و از معانی ملی آن بی خبرند. بسیاری انتظار دارند که برای شرکت درین جشن در میان زرتشتیان حضور یابند و چگونگی انجام آنرا همچون یک «راز» دریابند. از دیگر سو؛ منابع خوب و در دسترس برای علاقه-مندان به پژوهش درین مقولات فرهنگی نیز بسیار کم است.

چیزی که بیش از همه برای دوستان علاقمند مورد پرسش است اینست که این جشن را چگونه برگزار میکنند و اگر خود بخواهند چنین جشنی برپا دارند چه باید بکنند. در پاسخ به پرسش هایی ازین دست باید بگویم که روند برگزاری این جشن بسیار ساده و به بی پیرایگی جشن نوروز است. بدین روش که مردم در خانه های خود سفره هایی برپا میکنند و برآن خوراک های رنگارنگ می چینند. آب ، آویشن، انار و گل و گلاب و آینه و شمعدان بر آن میگذارند. به دید و بازدید خانوادگی می روند و الخ. روش برگزاری جشن در مراسم ها و گردهمایی های بزرگتر و کلاسیک

امروزه جشن مهرگان را چگونه برگزار میکنند و اگر خود بخواهند چنین جشنی برپا دارند چه باید بکنند؟

زرتشتی نیز تقریبا بر همین منوال است. یعنی معمولن کار را با گاهان-خوانی می آغازند و قسمتهایی از گاتها را می خوانند، پس از آن هموندان به گفتگو و بیان دیدگاهها و مشکلات خود می پردازند و از شادی ها و غمهایشان می گویند. پس از آن نیز به شاهنامه خوانی ، مقاله خوانی ، شعر خوانی و کارهای فرهنگیی ازین دست می پردازند. آنگاه با خاطره ای خوش و آرزوهای نیک برای یکدیگر از هم جدا میشوند. این چکیده ی برگزاری یک جشن مهرگان امروزی می تواند باشد. یادمان باشد، که مهرگان جشنی میهنی ست و باید انرا جدا از مرام های دینی و مسلک های سیاسی پاس داشت! .. مهر-افزون!

با تشکر از :  هفته نامه امرداد   و  وبلاگ سرود زرتشت  و  وبلاگ زرتشت پیامبر ایرانیان .